W życiu zdarzają się chwile, które na zawsze chcielibyśmy wymazać ze
swojej pamięci, wiele takich przykrych wymagających zapomnienia sytuacji
spotyka Jessicę, młoda dziewczyna w wielu sytuacjach nie potrafi sobie
poradzić, dlatego ucieka się do samookaleczenia, które jest drogą
donikąd.
Jessica jest młodą osobą prześladowaną w szkole za swoją inność. Sytuacja rodzinna również nie jest zbyt wesoła, matka nadużywa alkoholu, a ojciec jest zupełnym ignorantem. Dziewczyna w domu jest niezauważana, a w szkole każdy zwraca na nią nadmierną uwagę i staje się łatwym celem rówieśników. Kiedy do kolejnego incydentu dochodzi już poza szkołą, a dziewczyna zostaje dotkliwie pobita, na drodze staje Jace. Układ jest prosty, między nimi nie może być nic więcej poza przyjaźnią. Tylko czy między dziewczyną a chłopakiem jest możliwa?
Przyznam szczerze, że kiedyś sięgałem po Terapię, byłam przekonana, że jest to kolejna młodzieżówka z banalną i wymuszonym miłością w tle jednak to, co zaobserwowałam i Kathryn Perez z pewnością nie było wymuszone, a już z pewnością nie jest banalne!
Jessica jest młodą osobą prześladowaną w szkole za swoją inność. Sytuacja rodzinna również nie jest zbyt wesoła, matka nadużywa alkoholu, a ojciec jest zupełnym ignorantem. Dziewczyna w domu jest niezauważana, a w szkole każdy zwraca na nią nadmierną uwagę i staje się łatwym celem rówieśników. Kiedy do kolejnego incydentu dochodzi już poza szkołą, a dziewczyna zostaje dotkliwie pobita, na drodze staje Jace. Układ jest prosty, między nimi nie może być nic więcej poza przyjaźnią. Tylko czy między dziewczyną a chłopakiem jest możliwa?
Przyznam szczerze, że kiedyś sięgałem po Terapię, byłam przekonana, że jest to kolejna młodzieżówka z banalną i wymuszonym miłością w tle jednak to, co zaobserwowałam i Kathryn Perez z pewnością nie było wymuszone, a już z pewnością nie jest banalne!
To, że człowiek jest inny, nie oznacza,że nie zasługuje na szacunek.
Zacznę
od konstrukcji książki, a później przyjdę do emocji, których było tutaj
co niemiara. Autorka podzieliła tę powieść na dwie części. Opisuje
kolejne przemiany zachodzące w bohaterce, można rzec, że postać
dojrzewa, dorasta na naszych oczach, a całemu procesowi dorastania
towarzyszy palący psychiczny ból. Bohaterka jest emocjonalnym wrakiem i
nic nie zanosi się na to, że kiedykolwiek się otrząśnie z tego transu.
Autorka poruszyła kilka ważnych tematów społecznych, które mogą spotkać
każdego z nas. Kathryn
Perez mówi o mobbingu w szkole, znęcaniu się silniejszych nad
słabszymi. A przede wszystkim ukazuje nam szkolne społeczeństwo, które
dzieli się na grupki biednych, bogatych, sportowców i wyrzutków. Pierwszy problemem, który chciałam omówić, jest samookaleczenie.
Cieszę się, że coraz więcej książek porusza tę tematykę, gdyż ten
problem nadal jest żywy wśród nastolatków. Młodzi ludzie nie potrafią
radzić sobie z problemami, często są przytłoczeni skrajnie różnymi
emocjami. Problemy w domu nakładają się na problemy w szkole i ten
młody, nienauczony życia, człowiek szuka ukojenia w krzywdzeniu samego
siebie. Autoagresja jest często wołanie o pomoc, niestety równie często
to nieme wzywanie pomocy jest niezauważalne. Wydaje nam się, że młodzież
jest beztroska, bezczelna, pozbawiona empatii, tak łatwo jest nam
oceniać kogoś z pozoru, trudniej jest zrozumieć to, co tak naprawdę
siedzi w głowie tego zbuntowanego nastolatka. Autoagresja daje tym
młodym ludziom złudne poczucie kontroli nad własnym życiem i ciałem,
najczęściej młody człowiek ucieka się do tego sposobu odreagowania, bo
tylko taki ból jest w stanie zrekompensować mu to, co niszczy go
psychicznie.
Dla nas problemy młodych ludzi są błahe. Gdy byłam nastolatką, często spotkałam się z mówieniem, będziesz dorosłą to, zobaczysz, jakie są problemy w życiu. Uważam, że najgorszym, co można zrobić, to bagatelizować problemy nic nieznaczące dla nas, a dla młodego człowieka błahostki wzrastają do rangi olbrzymich problemów i kompleksów. Warto mieć otwarte oczy i Terapia otwiera te oczy rodzicom, uzmysławia problem i pokazuje, że samookaleczenie się jest czymś żywym i prawdziwym, namacalnym.
Dla nas problemy młodych ludzi są błahe. Gdy byłam nastolatką, często spotkałam się z mówieniem, będziesz dorosłą to, zobaczysz, jakie są problemy w życiu. Uważam, że najgorszym, co można zrobić, to bagatelizować problemy nic nieznaczące dla nas, a dla młodego człowieka błahostki wzrastają do rangi olbrzymich problemów i kompleksów. Warto mieć otwarte oczy i Terapia otwiera te oczy rodzicom, uzmysławia problem i pokazuje, że samookaleczenie się jest czymś żywym i prawdziwym, namacalnym.
Źródło |
W całości znajdziemy też wątek miłosny,
który jest najbardziej skomplikowanym romansem, jaki kiedykolwiek dane
mi było przeczytać. Prostota to słowo zupełnie obce dla Kathryn
Perez. Autorka przedstawiła historię dwutorowo. Pokazała nam młodą
osobę, która nie radzi sobie z problemami szkolnymi i rodzinnymi i ten
obraz zestawiła z dorosłą kobietą, która musi się zmierzyć z
konsekwencją własnych decyzji i następstwem swojej przeszłości.
Terapia to książka, która porusza wiele trudnych problemów społecznych, ukazuje życie z zupełnie innej perspektywy, udowadnia, że środowisko, w jakim dojrzewamy, ma na nas wielki wpływ. Ta historia zmusza do refleksji i ukazuje brzydotę życia w pełnej krasie.
Terapia to książka, która porusza wiele trudnych problemów społecznych, ukazuje życie z zupełnie innej perspektywy, udowadnia, że środowisko, w jakim dojrzewamy, ma na nas wielki wpływ. Ta historia zmusza do refleksji i ukazuje brzydotę życia w pełnej krasie.
Za możliwość przeczytania dziękuję wschodzącemu wydawnictwu: Wydawnictwo NieZwykłe.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz