W trzech punktach:
1. Prawdziwe problemy i ludzkie troski.
2. Inny nie znaczy gorszy!
3. Tomasz i jego zaplątana historia!
*„Tomek cały czas przysłania oczy piąstkami. Po powrocie do domu przesunęła delikatnie dłonią nad twarzą maleństwa. Kompletnie zaskoczona stwierdziła, że nie ma najmniejszej reakcji…”
Tomek Wilczek pamiętał twarze swoich rodziców, kolory, kształty. Dotknął piękna świata. Wkrótce światło zgasło. Choroba odebrała mu wzrok, ale nie odebrała mu sił. Czy traumatyczne doświadczenia z pobytu w ośrodku szkolno-wychowawczym dla dzieci niewidomych oraz rozłąka z rodziną zbudowały herosa walczącego z demonami, czy słabego chłopca pogodzonego ze swoim losem?
Jak przebrnął przez burzliwy okres młodzieńczych wzlotów i upadków, przez labirynt miłosnych uniesień? Czy ostatecznie zrealizował swoje dojrzałe marzenia, czy odnalazł miłość swojego życia?
„A jednak” to przejmująca opowieść zainspirowana prawdziwą drogą autora. Historia Tomasza – choć pełna gorzkich chwil – daje nadzieję na lepsze jutro.*
Kojarzycie ten moment, kiedy siedzicie w komunikacji publicznej i dosiada się do was zupełnie obca osoba, zaczynając wam opowiadać całe swoje życie i swojej rodziny — a nawet dalszych i bliższych sąsiadów? Ta książka jest właśnie taką opowieścią.
Poznajemy Tomasza — niewidomego mężczyzny, który pcha przez życie swój wózek, nie przejmując się swoją niepełnosprawnością. Wręcz przeciwnie jest pełen życia, charyzmatyczny, a z życia czerpie więcej niż nie jeden w pełni zdrowy człowiek.
Tacy bohaterowie w książkach motywują, nakazują się zatrzymać i odpowiedzieć sobie na pytanie, czy spełniamy swoje pasje, czy jesteśmy tylko biernymi obserwatorami życia. Tomasz czerpie z życia garściami, nawiązuje bez problemu znajomości, oddaje się pasjom... podziwiam takich ludzi, a wiem, że istnieją oni nie tylko na kartach powieści, ale również w prawdziwym świecie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz