Autor:
Bardzo lubię sięgać po rozmaite opowiadania. Dlatego też tym razem odnalazłam się dość dobrze w treści książki. Znajdziemy w niej trzy krótkie opowiadania, które sprawią, że nasze serca wypełni miłość.
Trzy opowiadania, trzech autorów, rozmaite historie, które łączy jedno: Francja.
Nina Harrington - Gorące lato
Ella wraz z synem mieszka na prowincji Francji. Po śmierci męża zmaga się z samotnym macierzyństwem, jest to trudne zadanie, gdy po drugiej stronie barykady stoją despotyczni teściowie. Ella jest radosną, pełną życia i pogody, kobietą, nie sposób jej nie polubić. Sebastian zjawia się w rodzinnym mieście, które niegdyś było dla niego ostoją, dziś jest smutnym wspomnieniem. Czy tych dwoje będzie w stanie zjednać się ze sobą, pomimo tego, że różni ich niemal wszystko?
Lynne Graham - Miodowy miesiąc w Prowansji
Billie od dawna podkochuje się we własnym szefie. W końcu jej cel się ziszcza, a ona zostaje żoną swojego przełożonego. Życie jednak nie jest tak kolorowe, jak tego chcemy.Tych dwoje ewidentnie do siebie nie pasuje i buzują między nimi negatywne emocje. Czy młodzi małżonkowie potrafią sobie poradzić z nowym życiem?
Amanda Browning - Na południu Francji
Sofie kobieta będąca w szczęśliwym związku. Mąż jest jej podporą i bezpieczną przystanią, jednak pewnego dnia otrzymuje kompromitujące zdjęcia swojego męża - Lucasa. W życiu zdarzają się sytuacje, których się nie wybacza. Sofie postanawia zostawić męża i wyjechać. Lucasowi udaje się ją odnaleźć dopiero po latach. Czy po czasie można przełknąć gorycz zdrady?
Książka ta jest dobrą, a wręcz idealną lekturą na lato. Z jednej strony opowiadania nie wyróżniają się niczym na tle innych podobnych, ale z drugiej pokazują nam nie tylko słodycz i piękno wakacyjnych miłości, ale przede wszystkim opowiadają o prawdziwym życiu i oryginalnych bolączkach. Mamy do czynienia z trzema różnymi historiami, a co za tym idzie, dostajemy wiele postać. Mnie najbardziej do gustu przypadło pierwsze opowiadanie. Miało ono najdłuższą formę z wszystkich pozostałych, a co za tym idzie, było lepiej dopracowane. W Gorące lato bardzo podobała mi się wymyślona tajemnica, która sprawiała, że czytałam opowieść z wielkim zainteresowaniem. Do tego relacje, jakie pojawiają się w tej części między bohaterami, są naprawdę wyjątkowe i zbudowanie tak mocnych i wyrazistych postaci na zaledwie kilkudziesięciu stronach, to nie lada wyczyn. Autorce udało się zamknąć w tej krótkiej formie wiele emocji i skomplikowanych relacji rodzinnych, ta opowieść to prawdziwa kwintesencja powieści obyczajowej. Dostaliśmy tajemnicę, intrygę i, o dziwo, wszelkie wątki zostały szybko poprowadzone i domknięte na ostatni guzik.
Z kolei opowiadania Miodowy miesiąc w Prowansji i Na południu Francji to odrobinę chaotyczne i niedopracowane opowieści. Nie skradły mojego serca, ale pozwoliły miło spędzić mi czas. Te opowiadania nie są wymagającymi, nie wzbudzają emocje, ale też nie nudzą i nie wzbudzają w czytelnika poczucia zmarnowanego czasu. Jakoś niespecjalnie przekonał mnie do siebie, czułam, że brakuje w nich tego nienazwanego pierwiastka, który sprawia, że czytelnik przepada bez reszty. Może przez formę, potencjał tych historyjek nie został do końca wykorzystany. Gdybym miała wybrać swoje ulubione opowiadanie z tych trzech, to bezapelacyjnie byłoby to Gorące lato, a dwa pozostałe to miłe dopełnienie całości.
Zapach lawendy to lekka lektura na ciepłe, wakacyjne dni. Nie wzbudza w czytelniku emocji, nie zmusza do refleksji, ale sprawia, że miło spędzamy wieczór, możemy się przy niej zrelaksować i przenieść do ciepłej, pachnącej i klimatycznej francuskiej prowincji. Polecam przede wszystkim czytelniczkom lubiącym lekkie, aczkolwiek ciekawe opowiadania, charakteryzujące się unikalnym klimatem i ciepłem.
Za możliwość poznania tej lekkiej opowieści, dziękuję:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz