Chcę Cię uslyszeć.

Chcę Cię usłyszeć

Autor:  Diane Chamberlain 

Tytuł oryginalny: Breaking the Silence
Tłumaczenie: Agnieszka Barbara Ciepłowska
Data premiery: Luty 2016r. 
Liczba stron: 456
Gatunek: Literatura obyczajowa
Ocena: 5/6

Dziecięca psychika jest bardzo krucha, z wielką łatwością możemy ją złamać, doprowadzić do nieodwracalnych zmian. Dzieci wielu spraw nie rozumieją i interpretują na swój sposób. Traumatyczne przeżycia mogą odcisnąć swoje piętno.

Laura, kobieta sukcesu, spełniona rodzinnie i zawodowo. W jej życiu nastaje trudny czas, umiera jej ojciec, który przed śmiercią prosi ją o spełnienie jednej obietnicy. Niebawem mąż popełnia samobójstwo. Najbardziej cierpi Emma - córka bohaterki, która jest światkiem samobójstwa ojca. Dziewczynka milknie, przestaje się komunikować werbalnie.

Narracja w powieści jest trzecioosobowa, poprowadzona w świetny sposób. Narrator wszechwiedzący przybliża nam, w sposób szczegółowy, wszystkie postacie. Dostajemy szczegółowe analizy, możemy pojąć, co ukształtowało naszych bohaterów. Uważam, że postacie zostały wykreowane sumiennie i z wielką starannością. Świetnym zabiegiem jest też rozdzielenie akcji, na dwie płaszczyzny. Dostajemy teraźniejszość z życia Laury i jej córeczki, ale mamy też, świetnie wplecione retrospekcje, które nawiązują do tajemniczej przyjaciółki, ojca Laury. Zostajemy wciągnięci w dwa światy, sami nie zdajemy sobie sprawy, kiedy przepadamy bez reszty.

,,Tylko niebo rozumiała bez najmniejszych wątpliwości, tylko na
nie mogła liczyć, gdy wszystko inne przesłaniała mgła tajemnicy"

Muszę przyznać, że spodziewałam się wielkich emocji, wszak gdzie pojawiają się dzieci, tam są emocje. Jednak nie sądziłam, że ta książka wywoła we mnie tyle uczuć, radości wiele smutku. Ta pozycja pozostawia po sobie trwały ślad w umyśle, nie da się o niej zapomnieć, wtapia się w pamięć i na każde wspomnienie przyprawia o łoskot serca.  

Diane Chamberlain pokazuje nam ważne problemy, które tak naprawdę mogą dotknąć każdego. Dowiadujemy się wiele o dzieciach z mutyzmem, powieść ta zmusza nas do zgłębiania tego tematu, pokazuje nam, jak łatwo popełnić błąd. Czasami nie zdajemy sobie sprawy z tego, jak nasze wybory wpływają na innych. Pochłonięci pracą i innymi obowiązkami, zaniedbujemy rodzinę. Nasze dzieci wydają się szczęśliwie, ale w głębi duszy cierpią. Powieść ta zmusiła mnie do wielu refleksji, do przeanalizowania swojego życia od podszewki. 

Dostajemy wiele wątków, wszystko łączą się ze sobą, tworząc przejrzysty obraz. Ta powieść to swego rodzaju puzzle, musimy się skupić, aby dobrze je poukładać.

,,Odezwij się do mnie, kochanie! – miała ochotę zawołać. Powiedz mi, co myślisz."

Wyżej wymieniony cytat, poruszył moje zmysły, sprawił, że przeszły mnie ciarki. Jako rodzic nie jestem w stanie sobie wyobrazić, jak musi czuć się matka w takiej sytuacji. Jak opiekun czuje się bezradny, kiedy nie może, a przede wszystkim, nie potrafi, pomóc własnemu dziecku. Tę bezradność Laury dało się wyczuć, autorka sprawiła, że zjednoczyłam się z bohaterką, czułam jej ból, jej bezradność, starałam się razem z nią rozwikłać zagadkę, tajemniczej przyjaciółki ojca. Przejdę teraz właśnie do tego wątku owej przyjaciółki, Sarah Tolley, bo tak się nazywa, to starsza kobieta, cierpiąca na alzheimera. Wszyscy, którzy znają choć minimalne wytyczne tej choroby, wiedzą, że chory pamięta doskonale przeszłość, ale nie pamięta tego, co działo się kilka dni temu. Bardzo podobał mi się ten wątek, w którym zostaje nam przedstawiona choroba, możemy odrobinę zrozumieć rodzinę cierpiących na nią osób. Bardzo też podobają mi się wspomnienia Sarah. Jak już wcześniej pisałam, książka jest usytuowana na dwóch płaszczyznach czasowych, możemy poznać również starszą kobietę, która przybliża nam swoją przeszłość i wszelkie uroki i niedogodności, życia pielęgniarki oddziału psychiatrycznego. 

Diane Chamberlain stworzyła książkę, której się nie czyta, ją się czuje całym sobą. W ujmujący sposób oddała, wszelkie przyczyny i skutki traumatycznych wydarzeń. Porusza w swojej powieści temat depresji, mutyzmu i alzheimera. Nie obeszło się też od intrygującej zagadki, którą staramy się rozwiązać. Dostajemy mnóstwo rodzinnych tajemnic, których wolelibyśmy nigdy nie poznać. Jestem pod ogromnym wrażeniem twórczości tej pani, to było moje pierwsze spotkanie z jej piórem, ale zapewne nie ostatnie. 

Chcę Cię usłyszeć to ujmująca opowieść mówiąca o przeraźliwych skutkach traumy. Poruszająca wiele skrajnych tematów, przedstawiająca gorzki smak życia, owiana swego rodzaju tajemnicą. Na temat tej powieści, nie jestem w stanie wymienić żadnych wad. Jest prawdziwa, poruszająca i piękna.

Za możliwość przeczytania, dziękuję 
Wydawnictwu Prószyński i S-ka